wurtelje

Frysk

Tiidwurd

• wurtelje ^1980 2015
• nammefoarm: wurtelje; doelfoarm: wurteljen
• notiid - iental: 1 wurtelje, 2 wurtelest, 3 wurtelet; meartal: wurtelje;
• doetiid - iental: 1, 3 wurtele, 2 wurtelest; meartal: wurtelen;
• mulwurd - fuortsettend: wurteljend (wurteljende); ôfslutend: wurtele.
• hjittend: wurtelje; hjittende doetiid: wurtele.

1. wurtels foarmje.
2. earne wurtels hawwe.
3. earste persoan iental notiid fan wurtelje.
4. meartal notiid fan wurtelje.
5. hjittende foarm fan wurtelje.

Komôf

• wurtel.

Oersettings

• Sealterfrysk: wuttelje (stq)

• Dútsk: wurzeln (de)
• Ingelsk: root (en)
• Nederlânsk: wortelen (nl)

Besibbe wurden

• Synonimen: woartelje