aai

Aai

Frysk

Haadwurd

• aai û (meartal aaien, ferlytsingswurd aike of aaike) ^1980 2015

1. fûgelaai of pikeaai as iten.
2. sel dêr't nei befruchting in nij yndividu út waakst.

Utspraak

• YFA: /aːi̯/

Komôf

• Fan Oergermaansk *ajja-, dat tebekgiet op Yndo-Jeropeesk *h₂ōu̯-i̯ó-m, lett. ‘by in fûgel hearrend’, in vṛddhi-ôflieding by *h₂éu̯is ‘fûgel’.

Oersettings

1, 2:

Noardfrysk: ai (frr) (Amrum, Föhr) Sealterfrysk: Oai (stq) Afrikaansk: eier (af) Deensk: æg (da) Dútsk: Ei (de) Finsk: muna (fi), munasolu (fi) Frânsk: œuf (fr) Gealsk: ugh (gd) Ingelsk: egg (en) Italjaansk: uovo (it) Katalaansk: ou (ca) Latynsk: ovum (la) Nederlânsk: ei (nl) Noarsk: egg (no) Poalsk: jajko (pl) Spaansk: huevo (es) Sweedsk: ägg (sv) Turksk: yumurta (tr) Welsk: wy (cy)

1:

Russysk: яйцо (ru)

2:

Russysk: яйцеклетка (ru)

Besibbe wurden

1, 2:

Synonimen: aaisel. Foarhinne: aei, aey, ay.

Sjoch ek

• Wikipedy-side - aai.

Haadwurd

• aai g (meartal aaien, ferlytsingswurd aaike of aike) ^1980 2015

1. streakjende oanrekking.

Besibbe wurden

• Besibbe: aaie.
• Foarhinne: aei.

Tiidwurd

• aai ^1980 2015

1. earste persoan iental notiid fan aaie.
2. hjittende foarm fan aaie.

Besibbe wurden

• Foarhinne: aei.