bynwurd

Frysk

Haadwurd

• bynwurd û (meartal bynwurden, ferlytsingswurd bynwurdsje) ^1980 2015

1. (grammatika) wurdsoarte dêr't twa sindielen ferbinet.

Utspraak

• YFA: /bĩvøt/

Komôf

• byn, wurd; lienoersetting fan Dútsk Bindewort.

Besibbe wurden

• Synonimen: konjunksje

Oersettings

1:

Aldgryksk: σύνδεσμος Bretonsk: stagell (br) Deensk: bindeord (da) Dútsk: Konjunktion (de), Bindewort (de) Esperanto: konjunkcio (eo) Finsk: konjunktio (fi), sidesana (fi) Frânsk: conjonction (fr) Iersk: cónasc (ga) Yndonesysk: kata (id) Ingelsk: conjunction (en) Ynterlingua: conjunction (ia) Italjaansk: congiunzione (it) Japansk: 接続詞 (ja) Letsk: coniunctio (lv) Litouwsk: jungtukas (lt) Nederlânsk: voegwoord (nl), conjunctie (nl) Poalsk: spójnik (pl) Portugeesk: conjunção (pt) Spaansk: conjunción (es)

Sjoch ek

• Wikipedy-side - bynwurd.