lege

Frysk

Eigenskipswurd

• lege g ^{1879 1945 1980 2015}

1. bûging fan leech.

Tiidwurd

• lege ^{1879 1945 1980 2015}

1. earste en tredde persoan iental doetiid fan leegje.
2. ôfslutend mulwurd fan leegje.
   • "De sânbak is lege en der sit wer nij sân yn." - Van Haersma Buma Skoalle, Ut ‘e skoalle, april 2008.
   • "Der is al ien foarby kaam, mar dy hat ús gemoboks net lege."
3. ôfslutend mulwurd eigenskiplik fan leegje.