muljearre

Frysk

Tiidwurd

• muljearre ^1980 2015

1. earste en tredde persoan iental doetiid fan muljearje.
2. ôfslutend mulwurd fan muljearje.
   • "Doe't Pyt lyts wie hat er ek muljearre."
   • "Der is doe't er lyts wie by ús yn 'e hûs gâns wat muljearre."
   • "De twalûden binne troch Pyt muljearre oant er fjouwer wie."
   • "Dêrnei hat er de twalûden net mear muljearre."
3. ôfslutend mulwurd eigenskiplik fan muljearje.
4. hjittende foarm doetiid fan muljearje.