nominatyf

Frysk

Haadwurd

• nominatyf g (meartal nominativen) ^1980 2015

1. nammefal dy't it ûnderwerp oantsjut.

Komôf

• Latynsk: casus nominativus (la): nominative nammefal.

Oersettings

1:

Arabysk: حَالةُ الرَّفْع‎‎ (ar) Dútsk: Nominativ (de) Fêreusk: hvørfall (fo) Finsk: nominatiivi (fi), nominatiivi sijamuoto (fi) Fjetnameesk: danh sách (vi) Frânsk: nominatif (fr) Gryksk: ὀνομαστική (el) Hebriuwsk: נושא‎‎ (he) Ido: nominativo (io) Yslânsk: nefnifall (is) Katalaansk: cas nominatiu (ca) Latynsk: casus nominativus (la) Nederlânsk: eerste naamval (nl), nominatief (nl) Poalsk: mianownik (pl) Russysk: именительный падеж (ru) Sloveensk: imenovalnik (sl) Slowaaksk: prvý pád (sk), nominatív (sk) Spaansk: caso nominativo (es)

Besibbe wurden

1:

Synonimen: ûnderwerpsfoarm.

Eigenskipswurd

• nominatyf û (teffens bywurdlike bepaling, bûging nominative) ^1980 2015

1. it ûnderwerp oantsjuttend.

Oersettings

1:

Arabysk: مَرْفُوع‎‎ (ar) Dútsk: Nominativ (de) Fêreusk: hvørfals (fo) Finsk: nimitetty (fi) Fjetnameesk: danh sách (vi) Frânsk: nominatif (fr) Gryksk: ονομαστική (el) Ido: nominativo (io) Yslânsk: nefnifalls- (is) Italjaansk: nominativo (it) Katalaansk: nominatiu (ca) Latynsk: nominativus (la) Nederlânsk: nominatief (nl), nominatieve (nl) Poalsk: mianujący (pl) Russysk: именительный (ru) Spaansk: nominativo (es) Sweedsk: nominativ (sv)